Bewust

Dat ik een echte solitaire heks ben, daar ben ik me al redelijk lang van bewust. De behoefte om alleen te werken is altijd groter geweest dan om in groepen te werken. Groepen vind ik sowieso iets voor vieringen, want vieren doe je veel beter samen met anderen dan alleen. En eigenlijk vind ik het ook niet vervelend om met een groep aan een maatschappelijke kwestie te werken, maar voor persoonlijk werk of werk voor dierbaren ben ik het liefste alleen of heel soms met één enkele andere.

Hoewel ik nooit een coven uitgeprobeerd heb, heb ik wel verschillende andere dingen uitgeprobeerd. Jaarfeestengroepen, studiegroepen, vrouwencirkels om te praten, vrouwencirkels die met magie werkte, rituelen met vrienden onder elkaar, godinnencursus, open jaarfeesten, workshops in allerlei soorten, festivals met workshops, heksencafé’s, picknicks en andere magische ontmoetingen. Ondertussen ben ik me steeds meer bewust geworden waar ik van houd en waar ik niet zoveel om geef.

Voor mij is de ontmoeting met anderen het belangrijkste, luisteren en ruimte geven aan de verhalen van anderen, zelf ook iets vertellen. Hoewel ik vroeger graag zelf aan het woord was, bevalt het luisteren me nu steeds meer en meer. En de sfeer moet beslist ongedwongen zijn, met ruimte voor iedereen die aanwezig is. Ik hou van dansen, zingen, samen creatief zijn en van trance reizen en napraten. Ik heb geen hekel aan gezamenlijke rituelen, maar ik hou de persoonlijke dingen waar we magisch werk voor doen altijd oppervlakkig en algemeen. Maar als het voor een maatschappelijke kwestie is, of iemand die we allemaal kennen dan kan ik wel samen de diepte ingaan door het gezamenlijke belang en de verbondenheid. Ik geniet van het samen zijn en van wat we met elkaar delen en vieren.

Wat ik fijn vind aan het solitair werken is dat ik altijd bij welke maanstand dan ook wel een tijd kan vinden om me even terug te trekken en mijn werk te doen. Dat bijna alles waarvan ik spontaan beslis dat ik het nodig heb voorhanden is. Dat ik me in mijn eentje veel beter kan focussen en bijna constant geconcentreerd en gefocust ben, zodat ik soms in trance kan werken, wat mijn beleving en ervaring verdiept en waardoor de magie sterker is en beter gericht. En bijna altijd geeft het meer energie dan dat het kost. Jammer is alleen dat ik nu geen tuin heb en dat ik het buitenwerken en vuurtjes stoken best wel mis.

Mijn leven is momenteel zo druk, dat ik zelfs het gewoon even alleen zijn mis. Ik ben me daarvan bewust, maar ik kies nu even voor andere dingen en probeer de korte momenten alleen en zonder taken zo goed mogelijk te besteden, door meditatie en schrijven. Schrijven voor mezelf maar bijvoorbeeld ook dit stukje. Want hoewel ik al een tijdje bezig ben met de groepsactiviteiten wat te beperken en ik zeker niet van plan was aan nieuwe activiteiten deel te nemen, heb ik dat gisteren toch gedaan. Een vrouwencirkel, en echt er was niets op aan te merken, het was gezellig, vertrouwd, niet oppervlakkig, leuke gesprekken met leuke mensen, lekker eten en zelfs nog fijn even naar buiten, ik heb echt wel genoten. En de anderen is het ook goed bevallen. Zo goed dat ze het nu wel elke maand willen gaan doen, terwijl ik eigenlijk blij was met het plan dat het eens in de drie maanden zou zijn. Dus nu ben ik aan het denken, wat het voor mij betekend om in die groep te zijn, wat ik eruit haal en aan toevoeg. En of ik daar wel elke maand een dag met mijn Lief waar ik ook graag mee samen ben voor op wil offeren. Maar bovenal spookt de vraag door mijn hoofd, hoeveel behoefte ik werkelijk heb aan dat samen met een groep? En eigenlijk weet ik daar nog geen antwoord op.

 

Het huis van de grootmoeders

Elke donderdagmiddag wordt er door mij een bezoekje aan het huis van de grootmoeders gebracht. Het is een plek waar wij crones (maar ook jongere vrouwen zijn welkom) samen komen om kaarten te maken. Nee geen wenskaarten, maar kaarten die ons een blik in onze ziel laten werpen. Soulcards of zielenkaarten. Kaarten die we voor onszelf maken en die ons iets over onszelf vertellen. Meer soms dan jezelf gedacht had. En zo krijgen veel dingen een plekje. Met deze kaarten kan je net zoals met andere orakelkaarten een legging doen, maar alleen voor jezelf. Vaak zijn ze ook veel makkelijker te interpreteren dan een gekocht orakel, juist omdat je deze zelfgemaakte kaarten zo door en door kent. Je de oppervlakte en de diepte van de kaart kent…….

……… dus elke donderdag ga ik naar het huis van de grootmoeders en daar maak ik dan een cadeautje voor mezelf.

 

Vakantie, want de slingers hangen.

 

Ik deel het jaar in tweeën, de donkere periode die de herfst en de winter bevat en de lichte periode waarin de lente en de zomer vallen. In de donkere periode spelen heel veel activiteiten binnen af en is er vaak ook veel tijd voor reflectie, ik hou daarvan. Maar ik hou ook van de lichte periode waarin ik naar buiten ga en het tijds is voor expressie.

Veel vroeger dan vorig jaar heb ik de vlaggetjes opgehangen, die zeggen dat het vakantie is, dus tijd om leuke uitstapjes in de omgeving te maken, met een paar uitstapjes naar wat verder weg. Spirituele vlaggetjes dit keer, dus ik ga op zoek naar spiritualiteit, maar ook naar natuur en cultuur en natuurlijk niet te vergeten JOY!

Want mijn levenswijsheid is nog steeds dezelfde: Find what gives you JOY and go there!

 

 

 

Een hele fijne zomer toegewenst.

 

Heks zijn (2)

Ik heb best veel gelezen, maar lang niet alles onthouden. Ik ben geen wandelende encyclopedie. Als ik iets lees neem ik de betekenis ervan in mij op, niet de feitelijke kennis. Vaak heb ik wel bewondering hoor voor die mensen die al die feiten zomaar kunnen onthouden, al heb ik dan weer geen bewondering voor wat ze er soms mee doen, namelijk elkaar ermee om de oren slaan. Zelf ben ik meer gericht op het ervaren, ik wil weten hoe het voelt, ruikt, smaakt, klinkt en eruit ziet. Daarom probeer ik heel veel uit. Ik ben eclectisch, maar ik ben niet met mijn boodschappen mandje langs allerlei religies gegaan om uit te zoeken wie de beste waar had. Ik ben hoofdzakelijk binnen de Noord-Europese natuurreligies gebleven. Ik verbind me het liefste met de grond waarop ik woon en waarop ik geboren ben. Hier liggen mijn wortels, hier hebben mijn voorouders geleefd. Hier is de cultuur ontstaan waarin wij opgegroeid zijn. De dingen die ik samenvoeg moeten bij elkaar passend zijn elkaar aanvullen en niet conflicterend zijn. Ze moeten deel uit maken of aansluiten bij mijn opvattingen. Ik kan niets met dingen die daar haaks opstaan. Daarom vind ik het ook het fijnste om alleen te werken en samen te vieren. Al ga ik het werken met anderen niet altijd uit de weg en haal ik daar ook wel mooie dingen uit, de prachtigste ervaringen had ik toch op de momenten dat ik alleen werkte. En daar ben ik dankbaar voor.

Dankbaarheid is ook één van de pijlers van mijn heks zijn. We hebben altijd zoveel te vragen en te wensen, maar soms vergeten we om dankbaar te zijn voor wat we krijgen. Dankbaar zijn voor wat ik wel heb, geeft me een vredig gevoel en daarom sta ik ook liever stil bij wat ik heb of bij wat gelukt is, dan bij wensen en te korten. Soms offer ik in een ritueel weleens geld, dat stop ik dan in een mooi buideltje en geef dat dan aan een dakloze die ik zelf uitkies. In dat buideltje, zodat hij of zij ook weet dat het bijzonder is. Nooit heb ik daarbij het idee dat ik iets aan het afkopen ben, zoals ik onlangs las. Ik meer het idee, dat als ik zelf iets vraag, dat ik uit dankbaarheid ook wel iets voor een ander kan doen die het echt goed kan gebruiken. Het heeft nog niet eens te maken met of mijn wens in vervulling is gegaan, vaak ben ik al dankbaar genoeg dat ik hem kenbaar mocht maken en dat ik het gevoel had dat er iemand naar me luisterde.

Eindelijk kan ik sinds enige jaren ook zeggen dat ik leef met de seizoenen. En dat ik ze neem zoals ze komen. Ik kijk niet meer vooruit naar was het maar vast lente of herfst, en vraag ook me ook niet meer af of die winter niet snel voorbij kan zijn. Ik geniet van onverwachte mooie dagen, maar ook van regen, onweer en sneeuw, op een andere manier weliswaar. Ik hou ervan dat bij ons de seizoenen wisselen en dat ze hun eigen karakter hebben, ik volg ze en ga met ze mee.

 

Heks zijn (1)

‘Wat moet je doen om een heks te worden?’ vraagt ze me. En ik ben even van mijn stuk gebracht, zelf heb ik deze vraag nooit gesteld, altijd heb ik al geweten dat ik er een was, zelfs voor ik hoorde van wicca of moderne hekserij. ‘Kan jij mij leren om een heks te zijn? Je bent er toch eentje?’ vervolgd ze. Kan ik iemand leren om een heks te zijn, een vraag die al een tijdje mijn gedachten en fantasie prikkelt, en vooral ook andere vragen oproept. Waarom zou iemand besluiten om dan maar een heks te worden? Moet er niet eerst en vooral dat gevoel zijn dat je het bent? Ik weet het niet! Ik weet alleen hoe het bij mij ging, dat ik wel op een gegeven moment het besluit heb genomen dat ik er helemaal voor zou gaan, maar dat betekende eigenlijk dat ik er mee naar buiten zou komen, dat ik het niet meer voor mezelf zou houden. Ik heb altijd geweten dat ik een heks was, maar kan ik dat aan iemand anders leren? Eigenlijk wil ik hier geen waarde oordeel over vellen. Gezien het aantal opleidingen en cursussen, zal het zeker wel mogelijk zijn op een manier dat beide partijen en voldoening uit halen of daar op zijn minst toch iets uithalen. Ik persoonlijk kan je niet eens vertellen wat een heks nu precies is, de meningen zijn daarover te verdeeld zodat dat er geen eenduidige omschrijving is. Ik kan alleen vertellen wat voor soort heks ik was, ik ben en ik zal worden. Voor mij is het een proces, dat altijd door zal blijven gaan, elk nieuw inzicht zal mijn m’n mening doen bijstellen, waardoor die steeds zal veranderen, in nuance of een enkele keer ook in zijn geheel.

Het eerste wat mij erg aanspreekt aan hekserij is de verantwoordelijkheid die jezelf draagt. Er staat niets tussen jou en het hogere, er is sprake van een directe lijn, je kan zelf contact daar meemaken. Hoe je het ook noemt, god, godin, spirit, voorouders of iets anders, jij en niemand anders is verantwoordelijk voor je band met hen.

Je bent verantwoordelijk voor je eigen lessen, vooral als je een solitaire heks bent, maar ook als je in een coven zit draag je daar een bepaalde verantwoordelijkheid voor. Je werkt meestal toch niet enkel en alleen in de coven. Ik weet dat die verantwoordelijkheid moeilijk is, vooral als je dingen wilt leren die je nog niet kent. Natuurlijk kan je een workshop gaan volgen bij iemand die een bepaalde vaardigheid of kennis al wel heeft, maar ik hou ervan om zelf te experimenteren en uit te vinden. Inspiratie moet ik dan wel steeds uit mezelf kunnen halen. Vaak lukt dat, maar ik heb ook weleens mijn mindere dagen of periodes, waarin het me wat meer moeite kost of zelfs helemaal niet lukt. Maar ervaren wordt je door niet op te geven. Ik geef alleen de dingen op waarvan voor mij het doel zinloos is geworden. Je kent het wel, je begint ergens aan en beseft gaande weg dat waar je mee bezig bent je nooit zal brengen waar je zijn wilt. Ga je dan stug door omdat je geen opgever wilt zijn en verspil je je energie, of ga je je energie richten op dingen die je wel zinvol vindt? Ik weet het wel hoor ik kies voor dat laatste, ik heb totaal geen moeite met het oordeel van andere mensen dus hoef ik daar ook geen rekening mee te houden. Mogen opgeven wat zinloos is, is één van de dingen die me een behoorlijk stuk verder in mijn ontwikkeling heeft gebracht. Maar als iets wat je toch graag wilt bereiken te moeilijk lijkt, dan moet je jezelf wel kunnen motiveren. Niemand anders doet het voor je, je moet de kracht dus echt uit jezelf weten te halen. En dan kan het solitaire pad ook weleens zwaar zijn. Maar ook daar houd ik van, de uitdaging van het diep gaan en jezelf tot op de bodem leren kennen. Met je mooie kanten, maar ook met je minder mooie kanten. Je zelf kennen is één van de belangrijkste kennisaspecten van het heks zijn.

 

Heksen

Heksen zijn er in alle soorten en maten. En omdat er vaak meer verschillen zijn dan overeenkomsten vraag ik me weleens af hoeveel waarde het woord heks nog heeft.

Als je heks bent, dan hou je van de natuur! Dat gaat in veel gevallen op, maar sommige heksen komen bijna nooit in de natuur. Je kunt er nog zo van houden, als je er niets mee doet heeft het geen waarde.

Als je heks bent aanbid je de godin. Dat is ook niet waar en de diversiteit is hier nog groter, er zijn heksen die alleen de godin aanbidden er zijn heksen die de god en de godin aanbidden, er zijn heksen die met de goden en godinnen werken als archetypes, er zijn zelfs heksen die een andere godsdienst aanhangen, er zijn animistische heksen, pantheïstische heksen, atheïstische heksen en ik zal nog wel wat vergeten zijn ook.

Heksen leven met de maan, veel wel, maar er zijn er ook waarvoor de maan geen speciale betekenis heeft.

Heksen leven met de seizoenen, nou je moet ze eens horen klagen als het niet naar wens gaat?

Heksen werken met kruiden! Nee helaas ook niet allemaal.

Heksen doen aan meditatie! Ik ken veel heksen die het nooit onder de knie hebben gekregen en het maar opgegeven hebben.

Heksen doen aan magie! Sommige wel, maar ik ken er zat die er angst voor hebben.

Divinatie dan, alle heksen beheersen minsten één divinatie systeem goed. Helaas dit is ook niet waar.

Dan houden ze toch zeker allemaal een BoS bij, ook hierin moet ik je teleurstellen, vaak wordt er wel aan begonnen, maar wordt er niet verder in gegaan.

Ik ken er nog wel een paar hoor die ook niet waar zijn, heksen zijn vegetariër en eten alleen maar biologisch, gezond en fartrade, scheiden hun afval en doen aan consuminderen. Helaas geld niets van dit voor alle heksen.

Ik ben nog zoveel vergeten te noemen…….

….. maar het enige wat ik kan bedenken wat voor alle heksen geldt, is dat ze zich heks voelen.

Misschien wordt het tijd om me eens anders te gaan noemen………….. misschien ook niet!

 

Give Away

Ja jullie lezen het goed, er komt weer een Give away op Tales of an Ordinary Witch. Het is alweer veel te lang geleden. Ik ga deze week iets maken, ik weet nog niet precies wat het zal zijn, maar het zal de prijs voor de Give away zijn. Je kunt de Give away kiezen, door op een leuke manier te reageren op de blogjes  die ik in deze periode zal schrijven. Ik kies zelf uit, wie de prijs gaat winnen. Dus…………………

….. Ik beloof weer te gaan schrijven en ik hoop dat jullie daarop gaan reageren! Deal?

P.s. 30 november was iets te hoog gegrepen i.v.m. plotselinge uitval, ik verleng de periode tot 31 december. Dan wordt de winnaar op 1 januari bekend gemaakt.

Alleen reacties op het blog dingen mee.

 

Nog niet wetend wat ik schrijven zal, begin ik maar gewoon…

Zo daar ben ik weer lieve Saar,

Ik weet even niet waar te beginnen, mijn probleem van de laatste tijd, aan dingen beginnen. En er ligt weer veel op mij te wachten om aan te beginnen. Meestal valt het toch weer mee als je eenmaal begonnen bent. Dus ik begin maar gewoon aan deze post en zie wel waar het eindigen zal. Ik ben geen herschrijver, bij mij moet het er in één keer op, dus ik kan geen kwaliteit beloven. Ik verander, ik ben een voortdurend proces van verandering, maar op sommige momenten neemt het een grotere vlucht dan op andere momenten. Gelukkig kan ik het mezelf toestaan om mijn mening bij te stellen als mijn inzichten veranderen, gelukkig laat ik me door niets en niemand tegenhouden. Al zou het weleens makkelijk zijn om bij de zoveelste tegenwerking maar eens gewoon in een hoekje gaan zitten huilen. Maar helaas is dat niet mijn aard. Niet dat er geen tranen mogen vloeien, maar tegenwerking maakt mij strijdbaar. En die strijdbaarheid ervaar ik soms weleens als hoogst vermoeiend. Soms is het nodig als er werkelijke obstakels zijn op te lossen, maar als je tegen spoken en demonen vecht, kun je het maar beter loslaten voordat de strijd echt aangewakkerd wordt. Jaren terug heb ik diverse strijden gestreden, bij gestaan door diverse godinnen die daar goed in waren Lilith, de Morighan, Freija, daarna werd het rustig op het strijdtoneel en raakte ik steeds meer in balans. Ik werd me meer van mezelf bewust, rustiger en ook zelfverzekerder. En ik vond dat wel prettig eigenlijk.

Soms ga je ineens deel uit maken van iemand anders spoken en demonen, iemand uit het verleden, die jou heden en toekomst komt verstoren op zo’n manier dat je er niet om heen kunt, dat je verplicht wordt er iets mee te doen. Het stoort me, verstoort me, maar het laat me ook beseffen dat ik sterk ben, dat ik, dat we dit ook wel aankunnen al voelt het alsof ons leven even op ‘hold’ staat. En ook dat de toekomst even moet wachten tot dit is afgehandeld. Over de uitkomst maak ik me geen zorgen, alleen over het verloop. Ik vertrouw op rechtvaardigheid, kosmische rechtvaardigheid, waarbij alle ins & outs worden meegenomen, en waarbij de waarheid boven tafel komt.

Geduld hebben dus, eerst dit afhandelen, daarna is het tijd voor all the rest. De kaarten zeggen het keer op keer. Ik ben met Lenormand begonnen, Vergulde Visioenen. Ik oefen veel. Vaak ook met een grote legging met alle kaarten. Steeds weer zijn het variaties op dezelfde boodschap. Al meer dan tien jaar heb ik een set Lenormand kaarten in huis, ze zijn eigenlijk van mijn jongste, maar die zag er helemaal niets in, dus die liet ze aan mij. Maar het sprak me niet zo aan. Tot dat een vriendin met Burning Serpent aan de gang ging en ik zag hoeveel ze uit de leggingen haalde. Burning Serpent is in Nederland niet verkrijgbaar en moet via internet besteld worden. Daar had ik niet veel zin in, maar ik kwam in aanraking met de Vergulde Visioenen en op het eerste gezicht (er zat folie om) leken die kaarten me ook wel aan te spreken. Dat bleek ook zo te zijn. Nu na een korte tijd met deze kaarten gewerkt te hebben, ben ik nog enthousiaster, dit voelt voor mij veel beter dan tarot. Ik boek de vooruitgang die bij tarot altijd achterwege bleef. Ik zal nog veel moeten oefenen, voor ik hier werkelijk goed in ben, maar ik voel dat het binnen mijn bereik ligt.

Nog iets nieuws is dat ik ermee ingestemd heb om een jonge heks te gaan begeleiden. Voorlopig voor ons beide een tijdje op proef, zodat we beide kunnen beslissen of dit voor ons juist is. Ze heeft behoefte om gesteund te worden bij haar eerste praktische stappen op het heksenpad, want ze voelt zich ondanks dat ze al behoorlijk wat gelezen heeft daar erg onzeker over. Ik ben er wel heel nieuwsgierig naar wat dit ons ga brengen en wat ik ervan kan leren. Want dit begeleiden is ook nieuw voor mij. Het is toch iets anders dan een studiegroep waar iedereen dingen inbrengt.

Dan wil ik nog besluiten met dat ik een heerlijk plek heb gevonden in de natuur, waar ik fijn kan zitten tegen deze fijne boom aan en daar eventjes helemaal met mijzelf kan zijn. De plek heeft een prachtige energie en de weg er naartoe voert door een sprookjeslandschap, helemaal met de kleuren van de herfst, het ziet er zo mooi, vredig en sprookjesachtig uit, met de energie van oude bomen, het is er echt heerlijk. En het is fijn om er gebruik van te mogen maken……                                                                  …….. verder hoop ik van jou te horen hoe de tai chi en de mindfulness je bevallen.

Tot schrijfs, Haagje

Wat Saar aan mij schreef kun je hier lezen.

 

Wat is dat dan magie?

Het zou mooi zijn als ik zou kunnen beginnen met……. Er was er eens…! Maar zo begint het niet, en al zie ik voor mijn geestesoog heel parmantig dametjes met toverstafjes zwaaien of bliksemflitsen uit hun handpalmen toveren en meer van die Hollywoodgein en ongein het blijft vaak amusement en ver bezijden de waarheid. Toch bemerk ik soms een romantisch verlangen naar zulke oplossingen bij nieuwe heksen. Magie en toveren staan dan op één lijn. Zelden wil ik met harde woorden de betovering verbreken waarnaar zij verlangen. En kom ik voor een dilemma te staan als ze me vragen welke kleur, geur of symbool ze ‘moeten’ gebruiken om het beoogde doel te behalen. En natuurlijk zou ik één van de schema’s in de vele boeken die ik heb kunnen raadplegen en ze het antwoord geven wat ze vragen, maar zo werkt het dus niet. Tenminste niet voor mij. Magie is bewust iets in je onderbewuste veranderen, de nog niet gekende oorzaak waardoor je vastloopt herkennen, erkennen en veranderen. Het is een proces dat je ritueel kunt ondersteunen of bevestigen. Maar eerst moet je jezelf bewust worden, jezelf confronteren en voor de hand liggende praktische oplossingen uitproberen. Magie begint al met de eerste gedachte over hoe je de zaken aan wilt pakken en met alle stappen die je neemt om het probleem beter te doorgronden en dat kan zijn via meditatie, divinatie, trance en ook heel veel schrijven. Niet mooi schrijven, maar ruw en ongepolijst wat er bij je naar boven komt, wat erbij je lost komt, wat je los kunt laten. Doorgaan totdat de inzichten komen. Dat is vaak een pijnlijk proces, maar het is nodig om te veranderen. Eerst moet je begrijpen waarom of waarvoor, pas dan kan je aan de slag met het ritueel. En geloof me op dat moment weet je heus wel aan welke kleur, geur of symbool je iets hebt. Het is niet voor niets dat men zegt dat als je labiel bent of niet goed in je vel steekt, dat je het beste weg bij magie blijft. Je moet stevig in je schoenen staan om de confrontatie met jezelf aan te gaan.

 

Oudewijvenzomer

Hallo Lieverd,

Wat lang geleden dat ik je schreef en wat veel gebeurt in de tussentijd. Gebeurtenissen ook die we samen mochten delen zoals jouw bruiloft en Ordinary Witches Day.

Wat was je een prachtige bruid, je zag er zo mooi uit, je jurk was echt perfect voor jou ik zou geen mooiere voor je weten. En dan je haar zo mooi in dezelfde stijl gekapt en je mooie oorbellen. En ook je bruidegom zag er prachtig uit. We hebben genoten van het heerlijke feest dat jullie gaven en gedanst tot in de vroege uurtjes.

Het was ook heel fijn dat je zo kort voor je bruiloft toch nog tijd vrij kon maken voor OWDay en daar je eerste workshop voor zo’n grote groep kon te doen. Het is je prima afgegaan en ik was en ben heel blij met je bijdrage. Ik vond het een fijne dag en hoop dat we hem nog vaker kunnen herhalen. Het is één van mijn kwaliteiten, mensen bij elkaar brengen, ik hoef zelf niet zo nodig een hoofdrol te spelen, daar haal ik mijn plezier niet uit. Waar ik wel van genoten heb is van de voorbereidingen, van het organiseren en ook van het genieten van anderen op de dag zelf. Ik vind het heerlijk om op het moment zelf een stapje terug te doen en anderen te laten stralen. Ik had er zelfs helemaal niet aan gedacht, dat ik een welkomstpraatje zou moeten houden. Pas op het moment dat we daar met zijn alle zaten bedacht ik me dat het wel gepast zou zijn als ik dat zou doen, maar ja niets voorbereid dus………….. dus maar een paar korte geïmproviseerde zinnen……….. dat was misschien wel een verbeterpuntje. Maar voor de rest is de dag toch prima verlopen. En wat een geweldige inzet was er van iedereen die meegewerkt heeft, echt super.

Na die paar herfstachtige dagen heeft zich een mooie nazomer aangediend. Ik zag de omschrijving Indian Summer een paar keer langs komen, het klinkt wel mooi op zich, maar ik wilde er meer van weten. En ook in het Nederlands blijkt er een benaming te zijn voor deze nazomertijd. Oudewijvenzomer zou het hier genoemd worden. Ik ken zelf de uitdrukking niet, maar volgens Wikipedia is het; de periode van begin september tot half november waarin het nog zomerachtig weer kan zijn. Weliswaar daalt in deze tijd van het jaar de gemiddelde middagtemperatuur in De Bilt van ongeveer 20 graden naar 9 graden, maar er zijn ook regelmatig periodes die volledig aan de zomer doen denken. Het doet me denken aan twee jaar terug toen ik rond Samhain in alle eenzaamheid heb doorgebracht, de mooie dagen die er toen waren en de ongebruikelijke overvloed aan vlinders. Maar ook aan de ganzen die toen overvlogen. De waardevolle inzichten die ik toen op gedaan heb ben ik zeker niet vergeten, toch voel ik de nood om weer wat tijd in eenzaamheid door te brengen, de nood om weer midden in de natuur te zitten en ook de nood om weer even helemaal op mezelf gericht te zijn. Ik weet wel wat mijn uiteindelijke doel zal zijn, maar nog niet hoe ik dat moet bereiken.

Nu we al voor een langere periode steeds samen thuis zijn, voel ik me weerhouden om de dingen te doen die ik normaal doe. Het vreemde is dat ik zelf degene ben die me daarvan weerhoudt. Maar ik ben beter in de dingen doen die ik moet of wil doen als ik in mijn eentje ben. Het zal wel een verbeterpunt zijn waar ik me eens mee bezig moet gaan houden. Al hoop ik dat deze periode niet te lang zal gaan duren. Aan de andere kant kunnen we ook heel goed samen zijn en is er bijna niemand (buiten mijn meiden) waarmee ik zolang zonder onenigheid op een beperkt aantal vierkante meters zou kunnen zitten. Iets wat ik nog altijd heel bijzonder vind.

Mabon was mooi, eenvoudig en simpel. Gewoon dankbaarheid voor alles wat is! De tijd naar Samhain gebruik ik om te reflecteren en het afgelopen jaar te evalueren. Ik maak gebruik van orakels om dat te doen. Zij kiezen het onderwerp en ik ga er mee aan de slag. Het werkt geweldig voor mij op deze manier omdat ik nu ook toe kom aan zaken die ik me anders niet meer zo goed zou herinneren en waarvan blijkt dat als ik ermee aan de slag ben, dat ze toch wel heel belangrijk zijn geweest. Ik ben naar binnen gekeerd, heb al een tijdje het gevoel dat er verandering aan zit te komen, al heb ik nog niet werkelijk een idee in welke richting ik het moet zoeken. De tijd zal het leren. Misschien wel de tijd die ik gebruik om terug te kijken om daarna weer met volle teugen mijn plezier uit het hier en nu te halen.

Lieverd, ik hoop dat je genoten heb van de afgelopen tijd en ben benieuwd wat je me er over gaat schrijven.

xxx Haagje

Wat Saar aan mij schreef lees je hier.