Beetje later…

Hoi Saar,

Daar ben ik weer, je hebt een beetje langer moeten wachten dan normaal, maar zo nu en dan moet dat een kunnen, toch?

Wat een omslag is er ineens, het verdwijnen van de zomerzon en het verschijnen van de herfstbuien heeft zeker zo zijn invloed. Aan de ene kant verlang ik naar  de herfst en zijn mooie kleuren en warme gezelligheid. Maar aan de andere kant wil ik er ook nog niet erg aan. Ik wil nog graag een weekje naar zee, klinkt dat raar voor iemand die vlak bij de zee woont? Ik hou van de zee, ik zal hem missen als ik ooit ergens anders ga wonen. Van kinds af aan is de zee al in mijn leven, hele zomers brachten we aan zee door. Het is fijn als de zee nooit verder is dan een half uurtje reizen. Toch ben ik geen zonnebaadster, in tegendeel, als ik in de schaduw kan zitten dan doe ik dat. In de zomer tenminste, het voorjaar en het najaar kunnen me wel af en toe verleiden tot wat lekker in de zon zitten.

En toch mijn haar heeft sinds gisteren alweer een herfstkleurtje. En ook ben ik bezig mijn garderobe herfstproof te maken, ik ben zelfs een poncho aan het haken, in herfstige kleurtjes natuurlijk. Het is nog even zoeken naar de balans en daarnaast probeer ik ook gewoon in het nu te zijn, de dealen met wat het universum ons geeft en te genieten van wat moeder aarde ons bied. Misschien ben ik nog in de gelegenheid om wat bramen te plukken om daar jam van te maken, ik ben aan het laatste potje confiture van de oogst van vorig jaar bezig en wil mijn voorraad graag weer aanvullen.

Melancholiek vind ik ook wel bij de herfst passen, en aan de ene kant ben ik best wel een melancholisch typje, niet al te duister, dat wil zeggen ik zoek het niet op…. maar ik ga het ook niet uit de weg. Ik kan er zelfs erg van genieten van zo’n melancholische bui. Ik leg het soms als een soort dekentje om me heen, geniet van de bijpassende muziek, het comfort food en van het mezelf een beetje ontzien en verwennen. Ik laat het toe, ik gebruik het, wat soms inspireert het me geweldig om dingen weer eens helemaal anders te gaan doen. Daarnaast maken al die prachtige herfst kleuren me ook ongelooflijk blij en ook energiek, vibrerend bijna. Buiten lopen in de herfst is voor mij echt genieten, vooral in het bos. Want ook van het bos hou ik immens veel, het heeft een totaal andere energie dan mijn geliefde zee, maar ik heb beide nodig. Dus woon ik nu bij de zee en zoek ik vaak een bos op. Ik ben benieuwd hoe dat over een aantal jaar zal zijn. Geen vastomlijnde plannen op het moment en een wereld die open ligt.

Balans. De herfstevening als balanspunt. Balans in de natuur. Kijken hoe het met je eigen balans is. Ik voel me goed en goed in balans en dat is fijn. Ik weet steeds beter waar ik aandacht aan moet besteden en wat ik moet laten gaan. Het geeft me rust, mijn rustpunt is een soort startpunt waar vanuit ik de dingen kan doen die me werkelijk blij maken.

Ik ga lekker van deze periode genieten. In deze tijd zo rond Mabon en voor Samhain ga ik nog eens kijken wat het afgelopen jaar gebracht heeft. Ik denk dat er heel wat zegeningen zijn te tellen, dat er genoeg is waar ik blij om kan zijn. Dit jaar heeft voor mij een hele rijke oogsttijd.

Lieve Saar, ik wens je een hele fijne week toe, en hoop snel iets van je te horen.

Liefs, Haagje xxx

Wat Saar aan mij schreef vind je hier.